Alimenty na dziecko – pozew, wniosek, ile wynoszą?

Jak złożyć wniosek o alimenty na dziecko i co zrobić, gdy jest problem z ich wyegzekwowaniem? Na te i wiele innych ważnych pytań udzielamy wyczerpującej odpowiedzi w poniższym artykule. Zapraszamy, bo warto! Wszystko za sprawą tego, że już w kilka minut można uzyskać wiele użytecznych z tego zakresu tematycznego informacji.

Czym są alimenty na dziecko i jaki jest ich cel?

Alimenty to środki utrzymania w formie pieniężnej, rzeczowej (np. zapewnienie mieszkania, leczenia, wyżywienia, edukacji) albo mieszanej. Z powyższej definicji wynika, że obowiązek alimentacyjny można w części albo całości realizować poprzez osobiste starania o wychowanie. Nie zmienia to jednak faktu, że rodzice są zobligowani do świadczeń alimentacyjnych na dziecko, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać (z wyjątkiem sytuacji, gdy majątek dziecka wystarcza na pokrycie kosztów związanych z jego wychowaniem i utrzymaniem).

Wart nadmienić, że w Polsce dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, i to bez względu na to, czy żyją z nimi wspólnie, czy też nie. Skutkuje to tym, że im wyższy standard życia rodziców, tym na wyższym poziomie powinni oni zaspokajać potrzeby swego dziecka. Wówczas nie wystarczy, że zobligują się do zaspokajania tych podstawowych.

Rodzic musi płacić alimenty na dziecko do czasu, gdy nie osiągnie ono zdolności do samodzielnego utrzymania się, co zazwyczaj jest równoznaczne z zakończeniem przez nie nauki i podjęciem stabilnej pracy. W ramach polskiego prawa nie doprecyzowano konkretnej górnej granicy wieku, stąd też każda z sytuacji podlega indywidualnej ocenie (pod uwagę brana jest sytuacja dziecka, stan jego zdrowia, podejmowane próby usamodzielnienia się).

Warto pamiętać o tym, że wysokość alimentów nie wpływa na inne świadczenia pomocowe, takie jak:

• świadczenia z pomocy społecznej,
• zasiłek rodzinny i dodatki do zasiłku rodzinnego,
• świadczenia opiekuńcze (specjalny dodatek opiekuńczy, zasiłek pielęgnacyjny, świadczenie pielęgnacyjne),
• świadczenia na rzecz rodziny, które wypłaca gmina,
• zapomoga z tytułu urodzenia dziecka,
• świadczenia rodzicielskie,
• rodzicielskie świadczenia uzupełniające.

Zmiany w prawie alimentacyjnym w 2025 roku

Ministerstwo Sprawiedliwości chciało wprowadzić tabele alimentacyjne (widełki alimentacyjne – miało z nich wynikać, jak wysokie alimenty będą przysługiwały zależnie od liczby dzieci w rodzinie, ich wieku, dochodów rodziców). Te tabele miały stanowić punkt wyjścia dla sądów, które orzekają w zakresie wysokości alimentów. Finalnie jednak do tego nie doszło, bo powszechna krytyka tego rozwiązania poskutkowała wycofaniem tego rodzaju pomysłu. Na razie nie wiadomo, czy będzie on podlegał modyfikacjom, czy stałemu wycofaniu. Planowane zmiany w alimentach przewidują również:

• możliwość zablokowania konta bankowego bez wcześniejszego powiadomienia o tym fakcie dłużnika,
• zautomatyzowane potrącenia z wynagrodzenia albo z otrzymywanych świadczeń socjalnych,
• uproszczone procedury postępowania zabezpieczającego (one zostały przewidziane dla komorników).

Względem uporczywych dłużników zostały przewidziane następujące środki:

• ograniczenia w zakresie możliwości otrzymania pożyczki, kredytu,
• zakaz prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej,
• możliwość zatrzymania prawa jazdy (już w obliczu kilkumiesięcznych zaległości alimentacyjnych).

Ten sam projekt zakłada także utworzenie centralnego rejestru zobowiązań alimentacyjnych (ma uprościć namierzanie dłużników i czynić możliwym zautomatyzowane kontrolowanie terminowości wpłat).

Równie ważne jest to, że w końcu doszło do podwyższenia maksymalnej kwoty świadczeń z funduszu alimentacyjnego (do 1000 zł na miesiąc). Na razie nie udało się wprowadzić żadnych zmian w obszarze wysokości minimalnych alimentów (nadal obowiązują w tym zakresie indywidualnie rozpatrywane uwarunkowania i okoliczności).

Komu przysługują alimenty na dziecko?

Na rodzicach spoczywa obowiązek łożenia na utrzymanie swoich dzieci. Zazwyczaj podlega on ograniczeniu w czasie i trwa do momentu, aż dziecko będzie w stanie się samodzielnie utrzymać. Obowiązek alimentacyjny może wynikać z orzeczenia sądowego, orzekającego rozwód albo separację rodziców dziecka albo z orzeczenia sądu rodzinnego.

Alimenty na dziecko przysługują od obojga rodziców, o ile dziecko nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać, a jego majątek nie wystarcza na pokrycie kosztów utrzymania.

Kto jest zobowiązany do płacenia alimentów?

Zapewnianie środków utrzymania, a także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) spoczywa na krewnych w linii prostej oraz na rodzeństwie. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem. Gdy zstępnych albo wstępnych jest kilku, wówczas obciążeniu alimentami w pierwszej kolejności zostają ci bliżsi stopniem przed dalszymi.

Rodzice są zobligowani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać, chyba, że jego majątek wystarcza na pokrycie kosztów skorelowanych z wychowaniem i utrzymaniem.

Ograniczenia dochodowe

Obowiązek alimentacyjny obowiązuje także i wtedy, gdy rodzic zarabia minimalną krajową. Wtedy sąd na etapie ustalania wysokości alimentów bierze pod uwagę i jego faktyczne zarobki, i możliwości zarobkowe. Wówczas kwota alimentów zostaje zasądzona na niższym poziomie, żeby nie doszło do naruszenia prawa do egzystencji na podstawowym poziomie.

Gdy rodzic nie płaci alimentów na swoje dziecko, wtedy może zostać wszczęta egzekucja komornicza. Warto pamiętać o tym, że istnieją ograniczenia co do kwoty, jaka może zostać potrącona z wynagrodzenia – maksymalnie to 60% minimalnego wynagrodzenia.

Ile wynoszą alimenty na dziecko?

Wysokość alimentów jest ustalana w oparciu o sytuację danej rodziny. Pod uwagę brane są wówczas dochody rodziców oraz potrzeby dziecka (kluczowe są pod tym względem: jego wiek, stan zdrowia, zainteresowania).

Czynniki wpływające na wysokość alimentów

Wysokość alimentów w znacznym stopniu jest uzależniona od:

• usprawiedliwionych potrzeb dziecka,
• możliwości majątkowych oraz zarobkowych rodzica, który będzie płacił alimenty.

Do usprawiedliwionych potrzeb zaliczyć można:

• koszty związane z utrzymaniem mieszkania,
• wyżywienie,
• wydatki związane z opieką medyczną,
• wydatki na kulturę i rozwój zainteresowań,
• wydatki związane z edukacją (np. książki, korepetycje),
• kieszonkowe,
• zakup kosmetyków oraz ubrań i obuwia.

Koszty, jakie się wiążą z utrzymaniem dziecka, będą się różnić przede wszystkim w zależności od:

• wieku dziecka – wraz z wiekiem potrzeby rosną, bo dziecko ma nowe zainteresowania, kontynuuje naukę itd.,
• stanu zdrowia – dziecko chore ma większe potrzeby (np. zakup leków, rehabilitacja).

Podczas ustalania wysokości alimentów, sąd weźmie także pod uwagę standard życia rodziny przed rozstaniem oraz inflację.

Czym są alimenty natychmiastowe?

W Polsce alimenty natychmiastowe jeszcze nie obowiązują. To zaplanowana w jeszcze nieprzyjętych projektach ustaw przyspieszona oraz uproszczona forma dochodzenia świadczeń alimentacyjnych, jakie zostały zasądzone na dziecko. Założenie jest takie, że ona powinna zagwarantować szybkie środki na zaspokojenie potrzeb dziecka w obliczu trudnych sytuacji. Chodzi przede wszystkim o to, żeby doszło do wyeliminowania długotrwałych postępowań sądowych. Równie ważne jest to, że ich wysokość miałaby być stała i uzależniona od liczby dzieci (a także od wysokości aktualnie obowiązującego minimalnego wynagrodzenia brutto).

Przykłady wysokości alimentów

Obecnie minimalna kwota na dziecko to 500-600 zł. Sąd, który ustala, jak wysokie będą alimenty, bierze pod uwagę przede wszystkim uzasadnione potrzeby dziecka (np. koszty związane z utrzymaniem, edukacją, zamieszkaniem, zdrowiem, zainteresowaniami itd.).

Koszty związane z utrzymaniem dziecka rosną sukcesywnie (razem z nim). Dziecko w wieku przedszkolnym nie jest tak drogie w utrzymaniu, jak to w wieku szkolnym, bo dochodzą nowe koszty (np. korepetycje, zakup pomocy naukowych, kursów językowych, ubrań na zajęcia dodatkowe, kosmetyków itd.). W każdym domu wygląda to nieco inaczej, przede wszystkim z uwagi na możliwości rodziców i standard życia danej rodziny. Uśredniając, można powiedzieć, że alimenty dla dziecka w wieku przedszkolnym będą się wahały od 500 do 1000 zł, a w wieku szkolnym od 1200 do 2000 zł. Oczywiście mogą być i niższe, i wyższe, zależnie od sytuacji materialnej rodziców i uzasadnionych potrzeb danego dziecka.

Jak podwyższyć alimenty na dziecko?

O wyższe alimenty można wnioskować tylko wtedy, gdy okoliczności ustalenia ich pierwotnej wysokości uległy zmianie. Jest więc to uzasadnione np. wówczas, gdy sytuacja majątkowa jednego z rodziców zmieniła się. Do tego, żeby to się udało, obligatoryjne jest oprócz tego spełnienie kolejnego warunku – do zmiany okoliczności powinno dojść po uprawomocnieniu się wyroku pierwszego orzeczenia sądu. Żeby doprowadzić do podwyższenia alimentów na dziecko, trzeba wytoczyć powództwo o ich podwyżkę do właściwego (ze względu na miejsce zamieszkania dziecka albo tego, kto jest pozywany)miejscowego Sądu Rejonowego. Już na etapie składania pozwu warto zawnioskować o udzielenie zabezpieczenia alimentów w postaci żądania zabezpieczenia na czas trwania postępowania wyższego świadczenia alimentacyjnego niż wynika to z dotychczasowego orzeczenia w sprawie alimentów. Żeby otrzymać wyższe alimenty już w zabezpieczeniu należy odpowiednio przygotować uzasadnienie dla tego rodzaju żądania.

W uzasadnieniu pozwu trzeba wskazać, jakie koszty wzrosły, i jakie nowe wydatki się pojawiły (w zestawieniu do wydatków, które były wskazane we wcześniejszym orzeczeniu sądu). Obligatoryjne są wówczas właściwie dobrane wnioski dowodowe (chodzi o to, żeby być w stanie wskazać na fakty, które będą potwierdzały wskazywane w pozwie twierdzenia). W ramach postępowania o podwyższenie alimentów na dziecko Sąd orzekający będzie weryfikował, czy doszło do zmiany w obszarze ponoszonych wydatków.

Argumenty, na które można się powołać w pozwie o podwyższenie alimentów:

• wyższe koszty związane z dojazdem do nowej szkoły,
• wyższe opłaty za mieszkanie i te związane z wyżywieniem dziecka (np. w następstwie zdiagnozowanej nietolerancji pokarmowej),
• wypadek, choroba, które wiążą się z dużymi nakładami finansowymi (leki, konsultacje ze specjalistami, rehabilitacja).

Do podwyższenia alimentów może także doprowadzić zmiana w obszarze możliwości majątkowych albo zarobkowych osoby, na której spoczywa obowiązek alimentacyjny. Jest to uzasadnione w obliczu:

• zmiany pracy na lepiej płatną,
• wysokiej podwyżki,
• odziedziczenia spadku,
• obniżenia kosztów życia.

Warto pamiętać o tym, że na etapie uzasadniania podwyższenia alimentów kluczowe jest wykazanie wartości przedmiotu sporu, bo to suma, o którą mają one zostać podniesione. Bez przedłożenia dowodów się nie obędzie. Co może się przydać? Przede wszystkim faktury, rachunki, zawarte umowy najmu, recepty itd. Na tej podstawie można udowodnić o ile konkretnie wzrosły wydatki, jakie wiążą się ze sprawowaniem opieki nad dzieckiem. W sytuacji, gdy powodem podwyższenia alimentów jest zmiana sytuacji majątkowej drugiego rodzica, sąd będzie wymagał przedłożenia adekwatnych wówczas dokumentów (np. wyciąg z konta, umowa z pracodawcą).

Jak obniżyć alimenty na dziecko?

O obniżenie alimentów na dziecko może zawnioskować do sądu rodzic, który jest zobligowany do ich opłacania na rzecz dziecka (albo jego prawny pełnomocnik). Przesłanka do tego rodzaju działania to trwała, a przy tym i istotna zmiana sytuacji życiowej, w kontekście zdolności finansowych albo możliwości zarobkowych (którejś ze stron). Równie znaczące mogą się w tym wypadku okazać uzasadnione potrzeby dziecka.

Wniosek o obniżenie alimentów należy skierować do Sądu Rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania osoby, która jest uprawniona do ich otrzymywania. Tego rodzaju pozew może zostać złożony tylko wtedy, gdy wcześniej sąd wydał orzeczenie o alimentach i ich wysokości (ponadto musi ono być prawomocne) albo gdy zostało to ustalone w ramach umowy między stronami.

Złożenie wniosku o obniżenie alimentów możliwe jest wtedy, gdy zmieniły się okoliczności zarobkowo-majątkowe strony, która jest zobligowana do ich płacenia albo gdy zmienia się zakres potrzeb dziecka (w sposób trwały, a nie przejściowy).

Kluczowa jest wówczas przede wszystkim wartość przedmiotu sporu. Chodzi o różnicę pomiędzy wysokością alimentów, które zostały zasądzone, a kwotą żądaną (w skali roku) przez wnioskodawcę. Przykładowo, gdy płacone co miesiąc alimenty to 1600 zł, a powód wnioskuje o ich obniżenie o połowę, przedmiotem sporu jest 9600 zł (1600 zł – 800 zł) razy 12 miesięcy=9600 zł.

Pamiętać trzeba także i o tym, że w pozwie muszą się znaleźć uzasadnione roszczenia, a także dowody (wskazanie świadków, dokumenty), które potwierdzą, że zaistniały okoliczności, które tłumaczą wniosek o obniżenie alimentów.

Poniżej kilka przykładowych okoliczności, na które można się powołać (w zakresie uzasadnienia obniżenia alimentów):

• choroba, kosztowna kuracja, leki i rehabilitacja,
• wypadek, trwały uszczerbek na zdrowiu, który skutkuje zmianą pracy i niższymi dochodami,
• utrata pracy, obniżenie wynagrodzenia (nie z winy osoby, która płaci alimenty),
• wejście w nowy związek małżeński, narodziny dziecka w nowym związku,
• podjęcie pracy zarobkowej przez dziecko,
• otrzymanie przez dziecko spadku, darowizny,
• uzyskanie przez dziecko pełnoletności i niekontynuowanie nauki, zmiana stanu cywilnego dziecka,
• zmiana miejsca zamieszkania dziecka (gdy już nie musi dojeżdżać do szkoły, bo ma ją w tej samej miejscowości, w której na co dzień mieszka),

W uzasadnieniu o obniżenie alimentów można się odnieść do wielu bardzo różnych sytuacji życiowych. Każda będzie podlegała indywidualnemu rozpatrzeniu. W tym wypadku nie mają zastosowania pewne i zawsze takie same (powtarzalne) argumenty. Czasami wystarczająca będzie jedna przesłanka, a innym razem sąd odrzuci nawet kilka, bo będzie miał na względzie sytuację życiową obu stron (równie istotne może się wówczas okazać porównanie danej sytuacji do stanu poprzedniego – z chwili zasądzania alimentów).

Wnioskując o obniżenie alimentów, należy mieć na uwadze to, że tego rodzaju sprawy najczęściej trwają wiele miesięcy. Z tego powodu warto pamiętać o tym, żeby dołączyć do pozwu wniosek o zabezpieczenie powództwa. Nie każdy wie, że prawo pozwala na staranie się o obniżenie alimentów z datą wsteczną, a to bardzo ważne m.in. w obliczu długotrwałego oczekiwania na finalizację całej sprawy.

Procedura ubiegania się o alimenty na dziecko

Żeby ubiegać się o alimenty na dziecko, trzeba złożyć pozew o alimenty do sądu rejonowego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania pozwanego rodzica albo dziecka. W pozwie muszą się znaleźć dane stron, wysokość oczekiwanych alimentów, ich uzasadnienie (np. koszty związane z utrzymaniem dziecka, faktyczne możliwości finansowe obojga rodziców) i wymagane wówczas dokumenty.

Wniosek o alimenty

Wbrew pozorom przygotowanie wniosku o alimenty nie jest takie proste, bo każdy pozew jest inny. Każdorazowo musi się zaczynać od opisania sytuacji rodzinnej każdej ze stron, oprócz tego zawrzeć w nim trzeba następujące informacje:

• data urodzenia dziecka,
• data, od kiedy pozwany nie płaci na utrzymanie swojego dziecka.

Dowodem powinien być odpis aktu urodzenia dziecka. Gdy dziecko jest ze związku pozamałżeńskiego, wówczas wymagany jest odpis zupełny (gdy z małżeńskiego, wystarczający będzie skrócony).

Oprócz tego w pozwie o alimenty trzeba zawrzeć również takie dane, jak:

• data i miejscowość,
• adres sądu, do którego jest kierowany wniosek,
• dane osoby, która składa wniosek,
• informacje na temat rodzica, który nie płaci alimentów,
• kwota alimentów, o którą się wnioskuje,
• wyjaśnienie, z jakiego powodu występuje się o alimenty na dziecko,
• informacje na temat dowodów i załączników do wniosku o alimenty.

W uzasadnieniu pozwu o alimenty należy opisać konkretne potrzeby dziecka. Oprócz tego we wniosku trzeba zasygnalizować sytuację majątkową rodzica (tego, który odpowiada za utrzymanie i wychowanie dziecka). Warto podać wysokość wynagrodzenia (łącznie ze zaświadczeniem, wyciągiem z banku).

Proces sądowy (wspomnieć o zabezpieczeniu alimentacyjnym)

Proces sądowy o alimenty zaczyna się od złożenia pozwu do sądu rejonowego właściwego z uwagi na miejsce zamieszkania powoda (rodzica z dzieckiem)albo pozwanego rodzica. W pozwie musi się znaleźć żądana kwota alimentów i właściwe uzasadnienie potrzeb dziecka. Ponadto trzeba tam zawrzeć dane osobowe stron, informacje na temat sytuacji materialnej obojga rodziców i wszelkie wymagane wówczas dokumenty (np. akt urodzenia dziecka). Sąd zweryfikuje kompletność wniosku i załączników i wyznaczy termin rozprawy. Na rozprawie analizowana będzie sytuacja finansowa rodziców i potrzeby ich dziecka. Po przesłuchaniu każdej ze stron sąd wyda wyrok w sprawie wysokości alimentów i daty ich płatności.

Zabezpieczenie alimentacyjne to mechanizm, który zapewnia, że osoba zobligowana do świadczeń alimentacyjnych nie uniknie ciążących na niej zobowiązań w trakcie postępowania. Użyteczność tego rodzaju zabezpieczenia staje się kluczowa zawsze wtedy, gdy dłużnik alimentacyjny unika regulowania ciążących na nim finansowych zobowiązań albo gdy zachodzi ryzyko, że może opuścić kraj, żeby nie płacić alimentów. Zazwyczaj wniosek o zabezpieczenie świadczeń alimentacyjnych jest składany razem z pozwem o alimenty albo pozwem o rozwód.

Alimenty natychmiastowe – uproszczona procedura w 2025 roku

Alimenty natychmiastowe w Polsce nie obowiązują. Wynika to z tego, że projekt, w którym została zawarta ta regulacja, jeszcze nie został uchwalony przez Sejm. Nadal jest na etapie prac legislacyjnych i nie wiadomo kiedy konkretnie zacznie obowiązywać. Aktualnie jedyna dostępna możliwość uzyskania szybkiego świadczenia alimentacyjnego to zawnioskowanie o przyznanie zabezpieczenia w ramach standardowego postępowania o alimenty.

Być może ustawa o alimentach natychmiastowych wejdzie w życie w tym roku. Trzeba jednak pamiętać o tym, że proces legislacyjny nadal trwa (tym samym wciąż są możliwe poprawki, które mogą wiele zmienić)

Egzekucja i ściąganie alimentów

W przypadku sprawy alimentacyjnej komornik może wyegzekwować od dłużnika i alimenty bieżące, i te zaległe. Warto nadmienić, że w przypadku alimentów zaległych już jeden dzień opóźnienia w płatności umożliwia wierzycielowi przedłożenie wniosku o wszczęcie egzekucji.

Przy egzekucji alimentów to wierzyciel zostaje obciążony kosztami postępowania. Każdorazowo komornik przeprowadza egzekucję w sposób, jaki został wskazany przez wierzyciela we wniosku. Może dojść np. do zajęcia wynagrodzenia dłużnika, jego środków na koncie bankowym, ruchomości itd. Warto dopowiedzieć, że w przypadku postępowania alimentacyjnego nie obowiązuje kwota wolna od zajęcia. Skutkuje to tym, że komornik może dokonywać potrąceń także i od minimalnego wynagrodzenia za pracę. Oprócz tego warto pamiętać także i o tym, że alimenty mają pierwszeństwo przed wszystkimi innymi należnościami.

Fundusz Alimentacyjny – warunki otrzymania

Żeby otrzymać pieniądze z funduszu alimentacyjnego, nie wystarczy to, że nie otrzymuje się zasądzonych na dziecko alimentów (np. od ojca). Wówczas trzeba spełnić kilka warunków. Jakich?

• W rodzinie dochód na osobę nie może przekroczyć 1 209 zł,
• dziecku muszą zostać przyznane alimenty od rodzica,
• alimenty muszą zostać przyznane albo zatwierdzone przez sąd, a ich egzekucja okazała się niemożliwa (bezskuteczna),
• osoba, która jest uprawniona do alimentów, nie ukończyła 18 lat, a gdy kontynuuje naukę – nie ukończyła 25 lat.

Do wniosku o ustalenie świadczeń z funduszu alimentacyjnego trzeba dołączyć m.in.:

• odpis podlegającego wykonaniu orzeczenia sądu, który zasądził alimenty, odpis postanowienia sądu o zabezpieczeniu powództwa o alimenty, odpis ugody, która została zawarta z mediatorem albo odpis protokołu zawierającego treść ugody sądowej,
• zaświadczenie organu, który prowadzi postępowanie egzekucyjne bądź też oświadczenie, w którym została stwierdzona bezskuteczność egzekucji,
• informacje z właściwego sądu albo instytucji o rozpoczęciu przez osobę uprawnioną czynności skorelowanych z wykonaniem tytułu wykonawczego za granicą albo o niepodjęciu takich czynności.

Warunkiem, który musi zostać spełniony, żeby otrzymać pieniądze z funduszu, jest bezskuteczność egzekucji. Fundusz alimentacyjny przyznaje prawo do świadczenia na tzw. okres świadczeniowy (trwa on od 1 października do 30 września następnego roku kalendarzowego).

Wnioski o uzyskanie alimentów z funduszu są przyjmowane od 1 sierpnia danego roku (w przypadku drogi elektronicznej – od 1 lipca danego roku). Można je złożyć w urzędzie miasta albo gminy, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej. Za małoletnie dzieci wniosek musi złożyć przedstawiciel ustawowy (rodzic).

Kary za niepłacenie alimentów

• Kara grzywny

Sąd karę grzywny wymierza w stawkach dziennych. Dochodzi do tego na drodze wskazania liczby stawek, a także wysokości jednej stawki. Najniższa liczba stawek wynosi 10, a najwyższa 540. Stawka dzienna nie może być niższa od 10 zł i wyższa od 2000 zł. Podczas ustalania wysokości stawki dziennej sąd uwzględnia dochody sprawcy, jego uwarunkowania rodzinne, osobiste, możliwości zarobkowe i posiadany majątek.

• Kara ograniczenia wolności

Kara ograniczenia wolności najkrócej trwa miesiąc, a najdłużej dwa lata. Tego rodzaju kara może zatem zostać wymierzona i w miesiącach, i w latach.

Jej sedno to obowiązek wykonywania kontrolowanej i nieodpłatnej pracy na cele społeczne albo potrącenie od 10 do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd.

Warto mieć na uwadze to, że obowiązek nieodpłatnej i kontrolowanej pracy może zostać zasądzony osobno albo razem z potrąceniem. Tego rodzaju praca podlega wykonaniu w wymiarze od 20 do 40 godzin w ciągu miesiąca.

Wymierzając karę ograniczenia wolności, sąd może orzec następujące obowiązki:

• realizowanie obowiązku łożenia na utrzymanie rodziny,
• przeproszenie pokrzywdzonego,
• przegotowania do zawodu albo nauki,
• wykonywania pracy zarobkowej,
• poddania się psychoterapii,
• brania udziału w zajęciach korekcyjno-edukacyjnych,
• powstrzymania się od nadużywania alkoholu albo zażywania innych środków odurzających,
• zaprzestania kontaktów z osobami pokrzywdzonymi.

• Kara pozbawienia wolności

Tego rodzaju kara może zostać wymierzona w miesiącach albo latach (najkrócej trwa jeden miesiąc). Sprawcy przestępstwa niealimentacji, którzy uchylają się pomimo skazania ich wyrokiem, muszą zdawać sobie sprawę z tego, że mogą zostać skazani kolejny raz i wtedy jako recydywiści będą musieli ponieść surowszą odpowiedzialność (np. kara bezwzględnego pozbawienia wolności).

Powiązanie świadczenia

Pobieranie alimentów na dziecko nie wyklucza starań o alimenty na małżonka i starań o inne formy wsparcia finansowego.

Alimenty na dziecko niepełnosprawne (wyższe kwoty, brak limitu wieku)

Utrzymanie dziecka niepełnosprawnego z pewnością kosztuje więcej niż zdrowego. Finalnie skutkuje to tym, że alimenty na nie będą wyższe. Ponadto, jeśli jego stopień niepełnosprawności powoduje, że obecnie i w przyszłości nie będzie ono mogło się usamodzielnić, obowiązek alimentacyjny względem niego będzie spoczywał na rodzicach do końca życia (dziecka, rodzica).

Wysokość takich alimentów to następstwo stanu, w jakim jest dane dziecko (gdy ma orzeczony stopień niepełnosprawności).

Uogólniając, można wskazać, że średnia wysokość alimentów na dziecko z orzeczonym stopniem niepełnosprawności to:

• Przy stopniu lekkim – od 1 do 2 tys. zł,
• Przy umiarkowanym – od 1,5 tys. zł do 3 tys. zł,
• Przy znacznym – od 2 do 4,5 tys. zł.

Warto jednak mieć na uwadze to, że wysokość alimentów jest uzależniona od indywidualnych okoliczności danej sprawy.

Alimenty między małżonkami a alimenty na dziecko

Alimenty na dziecko nie wykluczają alimentów na małżonka. Pewne jest przede wszystkim to, że wpływają na ich wysokość. To następstwo tego, że płaci je ta sama osoba (z jednych dochodów). Kwestia alimentów względem byłych małżonków może zostać ustalona przez sąd w wyroku, który orzeka rozwód albo separację i w odrębnym postępowaniu sądowym, gdy dopiero po uprawomocnieniu się orzeczenia o separacji/rozwodzie pojawią się przesłanki do zasądzenia alimentów na małżonka.

Każdorazowo małżonek po orzeczeniu separacji/rozwodu, jeśli nie uznano go za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i gdy znajduje się w niedostatku, może zażądać od drugiego małżonka zapewnienia mu środków utrzymania (w zakresie, który będzie odpowiadał uzasadnionym potrzebom i możliwościom majątkowym i zarobkowym zobowiązanego). Obowiązek płacenia alimentów na małżonka rozwiedzionego wygasa w obliczu zawarcia przez niego nowego małżeństwa. Szczegółowe informacje na temat alimentów na dziecko zawarto w pozostałych podrozdziałach artykułu.

Podatki i ulgi

Wolne od podatku dochodowego są alimenty:

• na dzieci – przed ukończeniem przez nie 25 roku życia i na dzieci bez względu na wiek, gdy otrzymują one rentę socjalną lub dodatek (zasiłek) pielęgnacyjny,

Zgodnie z powyższym, alimenty na dzieci nie są opodatkowane. Z tego powodu nie są one wykazywane w rozliczeniu rocznym PIT dziecka i nie dolicza się wypłaconych kwot do dochodów rodziców. Warto pamiętać także i o tym, że w odniesieniu do alimentów, które są wypłacane na rzecz dzieci, zwolnienie z opodatkowania obowiązuje bez względu na wysokość wypłacanego świadczenia.

Ulga na dziecko w PIT

Ulga na dzieci przysługuje osobom, które rozliczają się na deklaracjach PIT-36 albo PIT-37, jeśli są:

• rodzicami mającymi władzę rodzicielską,
• rodzicami zastępczymi,
• opiekunami prawnymi dziecka.

Z ulgi mogą skorzystać podatnicy, których dziecko nie uzyskało dochodu rocznego wyższego niż 22 546,92 zł.

Limit, jaki ma zastosowanie w przypadku rodziców i opiekunów prawnych to:

• 112 tys. zł – dla podatnika, który przez cały rok pozostaje w związku małżeńskim (wówczas sumuje się dochody podatnika i jego małżonka),
• 112 tys. zł – w przypadku, który jest osobą samotnie wychowującą dziecko,
• 56 tys. zł – w przypadku podatnika niepozostającego w związku małżeńskim.

Wspomniana ulga przysługuje w wysokości:

na pierwsze dziecko – 92,67 zł miesięcznie (co daje rocznie 1 112,04 zł),

na drugie dziecko – 92,67 zł miesięcznie (co daje rocznie 1 112,04 zł),

na trzecie dziecko – 166,67 zł miesięcznie (co daje rocznie 2 000,04 zł),

na czwarte i każde kolejne dziecko – 225,00 zł (co daje rocznie 2 700,00 zł).

W obliczu braku porozumienia między podatnikami, jeśli na mocy sądowego wyroku razem pełnią władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub separacji, albo gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo, jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, kwotę tę muszą odliczyć w równych częściach. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% może zastosować podatnik, u którego dziecko mieszka.

Autor

Marzena Miśków

Moja praca to tworzenie i redagowanie różnego rodzaju tekstów. Za każdym razem bazuję na rzetelnym researchu i na sprawdzonych źródłach. Wyspecjalizowałam się przede wszystkim w takich obszarach tematycznych jak: kwestie dotyczące życia społecznego, zdrowie oraz parenting. W wolnym czasie zgłębiam tajniki fitoterapii, nadrabiam czytelnicze zaległości i maluję.

Komentarze Alimenty na dziecko – pozew, wniosek, ile wynoszą? (0)

      1 + 2 = ?