Depesza iskrowa

Narodziny Niepodległości

10 listopada 1918 r. Józef Piłsudski przybył do Warszawy, gdzie na dworcu Głównym przywitali go m.in. członek Rady Regencyjnej, książę Zdzisław Lubomirski oraz dowódca Komendy Naczelnej POW, Adam Koc.

Dnia 11 listopada Józefowi Piłsudskiemu została powierzona przez Radę Regencyjną kontrola nad wojskiem a 12 listopada misja utworzenia rządu narodowego. Marszałek Józef Piłsudski postanawia sprowadzić do Warszawy lubelski rząd Ignacego Daszyńskiego. Polska po 123 latach zaborów i wielu latach nieistnienia na mapie Europy odzyskuje niepodległość.

Depesza iskrowa z dnia 16 XI 1918r.
notyfikująca powstanie Państwa Polskiego

„Jako wódz naczelny armii polskiej, pragnę notyfikować rządom i narodom wojującym i neutralnym istnienie państwa polskiego niepodległego, obejmującego wszystkie ziemie zjednoczonej Polski. Państwo polskie powstaje z woli całego narodu i opiera się na podstawach demokratycznych. Rząd Polski zastąpi panowanie przemocy, która przez sto czterdzieści lat ciążyła nad losami Polski – przez ustrój zbudowany na porządku i sprawiedliwości…” podpisał: Wódz Naczelny Piłsudski.

Konstytucja 1921 roku

W kilka lat po odzyskaniu przez Polskę niepodległości uchwalona została Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17.03.1921 rok, w której pięć artykułów dotyczyło pomocy społecznej. Konstytucja RP z roku 1921 określa opiekę społeczną jako "zaspokojenie ze środków publicznych niezbędnych potrzeb tych osób, które trwale lub chwilowo własnymi środkami materialnymi lub własną pracą uczynić tego nie mogą, jak również jako zapobieganie wytworzeniu się stanu wyżej określonego". Z trwałej opieki społecznej mogą korzystać osoby posiadające obywatelstwo polskie i zamieszkujące w danej gminie przez okres, co najmniej jednego roku. Wykonywanie obowiązków opiekuńczych powierzono związkom komunalnym.

Ustawa o opiece społecznej z dnia 16.08.1923 r.
( Dz. U. nr 92 poz. 726 z 1923 r.)

W niepodległej Polsce w 1923 roku uchwalono ustawę o opiece społecznej. Była ona oparta na wzorcach najbardziej rozwiniętych państw europejskich, charakteryzowała się nowoczesnymi rozwiązaniami, kończyła z tymczasowością, wprowadzała jednolity system prawny i była dobrze przystosowana do warunków, jakie ukształtowały się po I wojnie światowej. Określone na jej podstawie cele i zadania w zakresie opieki państwa w stosunku do potrzebujących pomocy, pomimo zmian warunków społeczno – politycznych, a nawet całych ustrojów, obowiązywały niesłychanie długo, bo aż 67 lat. ( W roku 1990 zostaje uchwalona Ustawa z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej. Obecnie na terytorium państwa polskiego obowiązuje Ustawa o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. z późniejszymi zmianami oraz Konstytucja RP z roku 1997 – red.ops.pl ).

Ważnym elementem praktycznej realizacji ustawy o opiece społecznej było powołanie w 1928 roku po raz pierwszy instytucji opiekunów społecznych. Poznawali oni potrzeby najuboższych i w dużym stopniu decydowali o konieczności udzielenia stosownej pomocy. (Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o opiekunach społecznych i o komisjach opieki społeczne, Dziennik Ustaw – rok 1928 nr 029 poz. 267)

więcej na ten temat w serwisie ops.pl

Narodowe Święto Niepodległości

Depesza iskrowa z dnia 11.11.2011 do pracowników socjalnych

Mija 21 lat od zmian jakie wprowadziła w systemie pomocy społecznej w Polsce ustawa o pomocy społecznej z dnia 29 listopada 1990 roku, wówczas "…W każdej gminie zostały utworzone ośrodki pomocy społecznej, jako jednostki budżetowe, nastąpiła zmiana przynależności resortowej, po wielu latach oczekiwań parlament przyjął Ustawę o pomocy społecznej. Zmieniła się istota pomocy społecznej, jej cele i zadania. Wreszcie, wzrosła ranga zawodu pracownika socjalnego. Wciąż jednak mamy wiele dylematów, w tym etycznych…" GIPS Nr 86/98, 1991 rok.

Grupa zawodowa pracowników socjalnych w Polsce nie posiada wciąż silnej ogólnopolskiej organizacji reprezentującej jej głos. Wstrzymano prace nad ustawą o zawodzie pracownika socjalnego i samorządzie zawodowym pracowników socjalnych. Polskie Towarzystwo Pracowników Socjalnych PTPS zawiesiło swą działalność.

Tę przykrą dla naszej grupy zawodowej sytuację ma zamiar zmienić Instytut Rozwoju Służb Społecznych IRSS. Planowane są działania zmierzające do powołania do życia ogólnopolskiej organizacji reprezentującej głos środowiska pracowników socjalnych w Polsce. W ramach EFS projektu „Tworzenie i rozwijanie standardów usług pomocy i integracji społecznej” IRSS zamierza przeprowadzić badania na temat stopnia integracji naszej grupy zawodowej.

Osoby zainteresowane powyższą inicjatywą proszę o kontakt [email protected]

14.11.2011 SPROSTOWANIE

Inicjatywa dot. Projektu IRSS
"Koordynacja na rzecz aktywnej integracji"

Trwają rozmowy na temat zorganizowania
spotkania/spotkań: seminarium/konferencji
na temat integracji naszej grupy zawodowej.

Możliwe, iż będzie przeprowadzone badanie na temat
integracji grupy zawodowej pracowników socjalnych.

Andrzej Gocłowski
pracownik socjalny, Warszawa
redakcja www.ops.pl