Europa potrzebuje nowego serca!
XXII Zgromadzenie Ogólnego Europejskiej Sieci Przeciwdziałania Ubóstwu (EAPN) uchwaliło w Lizbonie deklarację w sprawie działań UE i rządów państw członkowskich wobec skutków kryzysu. Zdaniem sygnatariuszy tego dokumentu niepokojące są rozwiązania polegające na cięciach budżetowych, które najbardziej szkodzą najbiedniejszym. EAPN nie akceptuje poglądu, że nie ma alternatywy dla programów drakońskich cięć i zgłasza 9 postulatów.
W Lizbonie, 18 czerwca 2011, 27 delegacji sieci krajowych i trzy nowoprzyjęte (Islandia, Serbia, Macedonia) oraz 11 organizacji europejskich uchwaliło poniższą deklarację.
Deklaracja Końcowa XXII Zgromadzenia Ogólnego
Europejskiej Sieci Przeciwdziałania Ubóstwu (EAPN)
Pełna treść dokumentu [ tutaj ].pdf
Zgromadzenie Ogólne odbywało się w czasie narastającego gniewu obywateli Europy. Jego powodem były błędne decyzje UE i rządów państw członkowskich, które zamiast przyjąć rozwiązania solidarnościowe, wolały chronić raczej rynki niż ludzi. Delegaci ostrzegają, że Europa nie będzie miała poparcia swoich obywateli, jeżeli będzie postrzegana jako zagrożenie dla podstaw „państw opiekuńczych”.
EAPN uważa, że plany ratunkowe przyjmowane w Unii Europejskiej spychają ludzi głębiej w ubóstwo i zagrażają spójności społecznej, a jednocześnie wzmacniają dominację rynków finansowych i firm spekulacyjnych. Ma to miejsce w szczególności w tych państwach, które muszą się podporządkować zobowiązaniom finansowym zawartym w układach z UE i/lub MFW. Polegają one na tym, że pieniądze pożycza się krajom na wysoki procent, a odpowiedź na kryzys ma głównie polegać na cięciach budżetowych, które najbardziej szkodzą najbiedniejszym.
EAPN nie akceptuje poglądu, że nie ma alternatywy dla programów drakońskich cięć. Delegaci na Zgromadzenie Ogólne wzywają europejskich przywódców, aby dali europejskiemu projektowi nowe serce poprzez:
1. Przyjęcie, że kluczowymi priorytetami dla UE są zrównoważony rozwój społeczny oraz solidarność, a w centrum wysiłków mających na celu ograniczenie ubóstwa i wykluczenia społecznego są prawa człowieka.
2. Ustanowienie ambitnych i spójnych celów redukcji ubóstwa, odpowiadających wszystkim trzem wskaźnikom uzgodnionym przez Radę UE (czerwiec 2010) oraz rygorystyczne monitorowanie postępów w ich osiąganiu w stosunku do wszystkich ludzi doświadczających ubóstwa, w tym najbardziej wykluczonych. Porażki w osiąganiu ustanowionych celów powinny być wykrywane przez stały monitoring i uznane za nieakceptowalne.
3. Obrona i wspieranie „państwa opiekuńczego” i praw społecznych jest warunkiem wstępnym ożywienia gospodarki. W szczególności zaś realizacja Zalecenia o aktywnej integracji poprzez przyjęcie przez UE ramowej dyrektywy w sprawie adekwatności programów minimalnego dochodu, instrumentów wspierających dostęp wszystkich do wysokiej jakości niedrogich usług pożytku publicznego oraz pozytywne instrumenty aktywizacji zawodowej.
4. Obrona publicznych dóbr użytkowanych wspólnie (np. woda, zdrowie, transport, usługi społeczne) traktowanych jako prawo podstawowe.
5. Wzmocnienie rzeczywistej gospodarki, włączając w to gospodarkę społeczną, i wszechstronne inwestowanie w strategie rynku pracy nastawione na tworzenie dobrej jakości miejsc pracy i szans dla wszystkich.
6. Ograniczenie destruktywnego systemu spekulacyjnego handlu, zmuszenie sektora bankowego, aby również poniósł jego koszty, a także wprowadzenie podatku od transakcji finansowych na rynku kapitałowym, w celu finansowania inwestycji społecznych oraz zagwarantowania wysokiego poziomu przejrzystości, co powinno przeciwdziałać korupcji.
7. Walkę z uchylaniem się od płacenia podatków i ich unikaniem, w tym zakaz rajów podatkowych, szczególnie tych ustanowionych na terenie UE, oraz prowadzenie w sposób bardziej zdecydowany walki ze zorganizowaną przestępczością w wymiarze paneuropejskim, a to w celu stłumienia kluczowych mechanizmów, które powodują ubóstwo i wykluczenie społeczne.
8. Stworzenie możliwości, które pozwolą państwom członkowskim pożyczać pieniądze po rozsądnej cenie i przyczynią się do promowania solidarności w UE.
9. Rozwój mechanizmów monitoringu trendów w zakresie nierówności zamożności i dochodów we wszystkich państwach członkowskich w celu wspierania i wprowadzania instrumentów ograniczania tych nierówności.
Źródło: Pierre Klein, ATD „Czwarty Świat” Warszawa
www.eapn.org.pl oraz www.eapn.eu
oprac. ops.pl angoc
Komentarze Europa potrzebuje nowego serca! (0)
Podwyżka świadczenia pielęgnacyjnego od nowego roku
Ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów doczekała się nowego tekstu jednolitego
