Wyprawa Równość i Godność

Uczestnicy wyprawy \”Równość i Godność\” od kilku dni są już w trasie. Trasa wyprawy to 2 500 kilometrów dookoła Polski – 42 dni. Ten dystans pokonają trzy osoby niepełnosprawne, w tym dwie poruszające się na co dzień na wózkach inwalidzkich. Celem przedsięwzięcia jest zwrócenie uwagi na konieczność stworzenia właściwych warunków do życia dla osób z niepełnosprawnością.

Uczestnicy wyprawy będą zbierać podpisy pod postulatami projektu \”RÓWNOŚĆ i GODNOŚĆ\” od wszystkich osób spotkanych na trasie wyprawy.

Poparcie dla tej inicjatywy ON mogą również zgłaszać internauci.

Organizatorzy zachęcają osoby, które nie będą mieć możliwości spotkania uczestników wyprawy na trasie, do o wypełnienie dokumentu o nazwie WSPARCIE i przesłanie go na adres e-mail: [email protected]

Strona Internetowa wydarzenia: https://www.rig-wyprawa.blogspot.com/

Zobacz trasę wyprawy [ tutaj ].jpg

Trasa wyprawy to 2 500 kilometrów dookoła Polski. Dystans ten pokonają trzy osoby niepełnosprawne, w tym dwie poruszające się na co dzień na wózkach inwalidzkich. Są to byli sportowcy:

1. Teresa Pruska-Kołodziej
2. Małgorzata Korzeniowska
3. Bogusław Nowak

\”Chcemy żeby wszystkie postanowienia, które zostały zapisane w ustawach i konwencji praw osób niepełnosprawnych były realizowane w praktyce\” – mówią uczestnicy wyprawy.

Postulaty

Apelujemy, żeby wszystkie postanowienia, które zostały zapisane w ustawach i konwencji praw osób niepełnosprawnych były realizowane w praktyce.

Postulujemy, aby:

1. Zadbano o wczesne wspomaganie rozwoju dziecka.

2. Matki narodzonych dzieci niepełnosprawnych mogły być zatrudniane jako ich opiekunki, a tym samym wypracowywałyby sobie prawo do emerytury.

3. Budynki użyteczności publicznej, urzędy, placówki kultury, szkoły, przedszkola, przychodnie a także budynki mieszkalne były bez barier architektonicznych.

4. Dokonano likwidacji barier architektonicznych na ulicach: obniżenie krawężników, sygnalizacja dźwiękowa.

5. Dokonano weryfikacji kosztów zakupu sprzętu rehabilitacyjnego i wszystkich przedmiotów do funkcjonowania osoby niepełnosprawnej w życiu codziennym. Uważamy, że udział w zakupie sprzętu nie powinien przekraczać 20% wartości obciążającej pacjenta.

6. Zapewniono dostęp do wczesnej i systematycznej rehabilitacji w zakresie niepełnosprawności.

7. Ministerstwo Sportu i Turystyki a także federacje sportowe zadbały o powołanie centralnego ośrodka opiekuńczo-rehabilitacyjnego „ZA METĄ” dla byłych, wieloletnich sportowców, którzy stali się osobami niepełnosprawnymi.

LUBUSKIE CENTRUM EDUKACJI SAMORZĄDOWEJ i SPECJALISTYCZNEJ oraz kilka portali internetowych udzieliło już wsparcia medialnego dla projektu „RÓWNOŚĆ I GODNOŚĆ”, ktorego pomysłodawcą jest Gorzowskie Koło Towarzystwa Walki z Kalectwem.

Środowisko ON i pracownicy socjalni

Ważną rekomendacją w tej sprawie dla pracowników socjalnych w Polsce, może być przesłanie Międzynarodowej Federacji Pracowników Socjalnych IFSW, które dotarło do pracowników socjalnych w związku z obchodzonym w roku 2003 Europejskim Rokiem Osób Niepełnosprawnych.

Prawa człowieka, praca socjalna i niepełnosprawność

Prawo do pełnego uczestnictwa w życiu społecznym
zalicza się do podstawowych praw człowieka.

Każde państwo powinno promować prawa człowieka
osób niepełnosprawnych w każdym możliwym względzie.

Dyskryminacja, odseparowanie, wyłączenie, odsunięcie oraz stygmatyzujące traktowanie osób niepełnosprawnych powinny zostać zniesione.

Prawa człowieka dotyczą wszystkich, włączając tych z psychiczną, fizyczną
i psychologiczną niepełnosprawnością.

Pracownicy socjalni powinni zawsze angażować się w walkę o prawa człowieka i ludzką godność.

(www.ifsw.org SWAD` 2003, https://www.ops.pl/archiwum2/news.php?id=498)