Cele i przedmiot superwizji pracy socjalnej

Cele superwizji pracy socjalnej dotyczą ich funkcji, co potwierdzają Coulshed i Mullender. Można je podzielić na 3 rodzaje, tj.: dotyczące zaspokajania potrzeb administracyjnych, rozwojowych i edukacyjnych pracowników oraz potrzeb wsparcia.

1. Potrzeby administracyjne – celem superwizji w tej kategorii jest możliwość przedyskutowania problemów, planów i strategii, kontrola nad obciążeniem pracą, wydajnością pracy zespołowej, informowanie pracowników o zmianach zachodzących w placówkach, które mogą mieć wpływ na pracę pracowników, przekazywanie informacji zwrotnej na temat wykonywanej przez pracowników pracy, właściwy podział pracy.
2. Potrzeby rozwojowe i edukacyjne pracowników – cele superwizji w tym obszarze dotyczą wzbudzania u pracowników profesjonalnej wiary w siebie, kreatywności, pomagania pracownikom w lepszym rozumieniu klientów, ich problemów, promowania profesjonalnego i indywidualnego rozwoju pracowników.
3. Potrzeby wsparcia – do celów superwizji w tym zakresie można zaliczyć prowadzenie dyskusji na temat źródeł satysfakcji lub braku satysfakcji z pracy, dostarczanie wyzwań, dzięki którym pracownicy mogą się rozwijać, pomoc w radzeniu sobie z obciążeniem w pracy i pojawiającymi się w związku z tym negatywnymi emocjami wpływającymi na jakość wykonywanej przez nich pracy.

Aby powyższe cele były zrealizowane, muszą zostać spełnione określone warunki, a mianowicie:
– spotkania superwizyjne powinny odbywać się stale i regularnie;
– muszą zostać spełnione warunki lokalowe, a spotkania powinny odbywać się w odosobnieniu;
– czas trwania superwizji – 60 do 90 min.;
– spotkanie takie powinno być zaplanowane odpowiednio wcześniej po to, by obie strony mogły się do niego przygotować.

Celem ogólnym superwizji jest efektywniejsze i skuteczniejsze dostarczanie klientom usług, a co za tym idzie – sprawne praktykowanie pracy socjalnej.

Powyższe można zinterpretować w ten sposób, że superwizor nie dostarcza klientowi usług bezpośrednio, ale ma pośredni wpływ na jakość usług świadczonych przez superwizowanego pracownika.

Podobnie jak w przypadku celów, można wyróżnić kilka rodzajów przedmiotów superwizji. Przedmiot ten można określić mianem zadań superwizyjnych. Wyróżnić można dwa rodzaje przedmiotu superwizji:

– pierwszy odnosi się do interakcji z odbiorcami, czyli klientami. Doprecyzowując – chodzi o postawienie trafnej diagnozy sytuacji klienta, stosowanych technik i strategii wywołania zmian oraz przyjrzenie się temu, co dzieje się z pracownikiem podczas pracy z klientem, konkretnie chodzi o fakt projektowania własnych przeżyć na klienta;
– drugi dotyczy funkcjonowania pracownika w instytucji, a zatem współpracy ze współpracownikami, przełożonymi oraz ustosunkowania się pracownika do wymagań organizacyjnych.

Podsumowując, przedmiotem superwizji jest wszystko to, co dotyczy działalności zawodowej pracownika socjalnego i ma wpływ na jakość jego pracy, sposób nawiązywania kontaktu z klientem, podtrzymywania i kończenia z nim relacji.