Kogo dotyczy obowiązek alimentacyjny?
Art. 103 Ustawy o pomocy społecznej mówi o obowiązku alimentacyjnym, który zostanie scharakteryzowany poniżej.
Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.
Obowiązek alimentacyjny dotyczy rodziców i dzieci. Do pomocy może zostać także zobowiązane rodzeństwo w sytuacji, kiedy osoby w bliższej linii nie mogą jej świadczyć lub stanowią oni jedyną rodzinę dla osoby ubiegającej się o pomoc.
Obowiązek alimentacyjny wynika z możliwości zarobkowych, majątkowych osób. Jeśli osoby zobowiązane do alimentacji znajdują się w trudnej sytuacji życiowej, nie muszą świadczyć pomocy na rzecz osób ze swojej rodziny, ponieważ mogłoby to wpłynąć na pojawienie się np. trudności finansowych.
Rodzice zobowiązani są do pomocy na rzecz dzieci, które nie są w stanie samodzielnie się utrzymać. Istnieją przypadki, w których w/w mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego. Są to sytuacje, w których dziecko nie próbuje samodzielnie poradzić sobie z trudną sytuacją, w której się znalazło, np.: poprzez podjęcie zatrudnienia.
W sytuacji kiedy rodzice korzystają z pomocy społecznej, ich dzieci mają obowiązek świadczenia na ich rzecz pomocy. W obowiązku alimentacyjnym nie chodzi o ograniczanie się tylko do pomocy finansowej, z czym może być to kojarzone. Niejednokrotnie rodzice dorosłych już dzieci potrzebują pomocy usługowej lub rzeczowej – wypełnianie tego zadania też świadczy o wywiązywaniu się z obowiązku alimentacyjnego.
Pomagać powinien każdy, komu pozwala na to stan zdrowia i sytuacja ekonomiczna.
