Kto może być opiekunem usamodzielnienia?
W art. 145 Ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pomocy społecznej wymienione zostały osoby, które mogą zostać opiekunem usamodzielnienia.
Są to:
– osoba tworząca rodzinę zastępczą;
– osoba prowadząca rodzinny dom dziecka;
– koordynator rodzinnej pieczy zastępczej;
– pracownik socjalny;
– osoba będąca w placówce opiekuńczo-wychowawczej albo regionalnej placówce terapeutycznej wychowawcą lub psychologiem;
– inna osoba wskazana przez osobę usamodzielnianą, do której ma ona zaufanie i która będzie faktycznie wspierać go w trudnym okresie „wchodzenia w dorosłe życie”.
Usamodzielniony wychowanek wraz z osobą, która jest opiekunem usamodzielnienia, sporządzają Indywidualny Program Usamodzielnienia. W trakcie realizacji IPU można zmienić osobę, która jest opiekunem, nie ma konieczności kontynuowania współpracy do końca trwania programu w sytuacji, kiedy np. współpraca się nie układa.
Opiekun usamodzielnienia ma za zadanie zapoznać się z drogą życiową osoby usamodzielnianej, oceniać, modyfikować IPU, popierać wnioski o przyznanie pomocy na usamodzielnienie czy kontynuowanie nauki.