Proceduralne aspekty udzielania świadczeń wynikających z Ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej

Mając na myśli świadczenia wynikające z Ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, dotyczą one m.in. osób usamodzielnianych, rodzin zastępczych.

Rodzina zastępcza prowadząca rodzinny dom dziecka może ubiegać się o świadczenia związane z pokryciem kosztów jego utrzymania, dodatki oraz dofinansowania.

Rodziny te mogą ubiegać się o wspomniane świadczenia dopiero od momentu, kiedy dzieci zostały umieszczone w rodzinie zastępczej, mogą być one przyznawane nawet po osiągnięciu przez dzieci 18 r. ż., jeśli nadal przebywają w rodzinie zastępczej.

Aby uzyskać taką pomoc, należy złożyć właściwy wniosek w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie odpowiednim ze względu na miejsce zamieszkania.

Podobnie przy świadczeniach rodzinnych czy z pomocy społecznej – decyzja o przyznaniu lub odmowie świadczeń wynikających z Ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej następuje w formie decyzji administracyjnej.

Jeśli rodzinna marnotrawi przyznaną pomoc, decyzja o jej przyznaniu może zostać zmieniona lub uchylona. Rodzina jest zobowiązana do zgłoszenia każdej zmiany sytuacji dochodowej, majątkowej, osobistej. W takiej sytuacji decyzja może zostać zmieniona. W przypadku niezgłoszenia podobnych faktów istnieje instytucja nienależnie pobranego świadczenia, tak jak w przypadku świadczeń z pomocy społecznej czy świadczeń rodzinnych, co oznacza tyle, że świadczenie nienależnie pobrane rodzina będzie musiała zwrócić.

Osobom, które osiągnęły pełnoletniość i opuściły rodzinę zastępczą, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo-wychowawczą, regionalną placówkę opiekuńczo-terapeutyczną, nazywanym osobami usamodzielnionymi, przyznaje się pomoc na kontynuowanie nauki, usamodzielnienie, zagospodarowanie oraz udziela się pomocy w uzyskaniu: odpowiednich warunków mieszkaniowych, zatrudnienia i zapewnia się pomoc prawną i psychologiczną. Umieszczenie w w/w placówkach powinno odbyć się na podstawie orzeczenia sądu.

W sytuacji pomocy na kontynuowanie nauki i na usamodzielnienie wymagane jest posiadanie IPU, musi być on zatwierdzony. Pierwsza z wymienionych form pomocy przyznawana jest na czas nauki, nie dłużej niż do osiągnięcia przez osobę 25 r. ż., przysługuje w czasie trwania roku szkolnego, akademickiego, kursu, przygotowania zawodowego.

Pomoc na usamodzielnienie może zostać wypłacona jednorazowo lub w ratach. Przysługuje ona osobie, która nie ukończyła 26 r. ż

Istnieją wymagania co do możliwości ubiegania się o w/w formy pomocy. Jeśli osoba usamodzielniona chce ubiegać się o pomoc na zagospodarowanie, na usamodzielnienie i kontynuowanie nauki, powinna mieć udokumentowany pobyt w pieczy zastępczej od roku do 3 lat. Wymagane jest złożenie wniosku. Jeśli osoba usamodzielniana składa wniosek o pomoc na kontynuowanie nauki lub pomoc na usamodzielnienie, powinna go złożyć w PCPR zgodnym z miejscem jej pobytu. Natomiast jeśli w/w osoba chce ubiegać się o pomoc na zagospodarowanie, uzyskanie odpowiednich warunków mieszkaniowych lub w uzyskaniu zatrudnienia, powinna złożyć wniosek w powiecie właściwym ze względu na miejsce, w którym będzie się osiedlać

Pisząc o pomocy na zagospodarowanie nie należy zapominać o fakcie, iż jest ona wypłacana jednorazowo, podobnie jak przy pomocy na usamodzielnienie osoba nie może ukończyć 26 r. ż.

Osoba usamodzielniana jest informowana w postaci decyzji administracyjnej o przyznaniu w/w form pomocy (kontynuowanie nauki, usamodzielnienie, zagospodarowanie).