Dysproporcje między udokumentowaną wysokością dochodu a sytuacją majątkową wnioskodawcy
Pomoc społeczna jest instytucją wspierającą osoby lub rodziny w pokonaniu trudnej sytuacji życiowej, w jakiej się znajdują.
Po otrzymaniu wniosku o pomoc pracownik socjalny przeprowadza w miejscu zamieszkania wnioskodawcy rodzinny wywiad środowiskowy. Strona składa wówczas oświadczenia o stanie majątkowym i inne oświadczenia potwierdzające posiadany dochód.
Zdarza się, że pracownik socjalny styka się z dysproporcjami między udokumentowaną wysokością dochodu a rzeczywistą sytuacją majątkową.
Przykładowo – osoba oświadcza, że uzyskuje dochód z prac dorywczych wykonywanych w branży budowlanej, który spełnia kryterium dochodowe Ustawy o pomocy społecznej. Ta sama osoba oświadcza jednocześnie w oświadczeniu o stanie majątkowym, że posiada 2 samochody o wartości szacunkowej ponad 10 000 zł, ciągnik o wartości ponad 20 000 zł, mieszka w domu własnościowym, którego stan i zawartość wskazuje na to, że wymagał dużych nakładów finansowych. Pracownik socjalny proszący stronę o wyjaśnienie występujących dużych różnic pomiędzy przedstawionym oświadczeniem a faktyczną sytuacją, może usłyszeć, że wszystko, co składa się na stan majątkowy wnioskodawcy, pochodzi z darów od rodziny, po czym strona oznajmia, że ma dwoje dorosłych dzieci pracujących za granicą, którzy wspomagają ją rzeczowo.
W takiej sytuacji organ może odmówić przyznania świadczenia z pomocy społecznej, gdyż wnioskodawca posiada zasoby umożliwiające przezwyciężenie trudnej sytuacji życiowej. Zasobem w przedstawionym przykładzie jest zarówno stan majątkowy, jak i fakt posiadania rodziny mogącej udzielić wsparcia w zaspokojeniu podstawowych potrzeb życiowych wnioskodawcy.
