68. rocznica Powstania Warszawskiego
Powstanie wybuchło 1 sierpnia 1944 roku, miało trwać 2-3 dni.
Życie codzienne w Powstaniu
Ostatnie tygodnie przed „Godziną W” były dla ludności stolicy czasem trudnym, ale pełnym nadziei. Przez miasto ciągnęły tabory i ranni niemieccy żołnierze, cofający się przed naporem Armii Czerwonej. Ewakuowano instytucje okupanta. Wyraźnie tracił on swą butę i pewność siebie. Radość i otucha rodziła się w sercach umęczonych ludzi.
Odgłosy zbliżającego się frontu i wieści o rychłym nadejściu Rosjan wywoływały mieszane uczucia: z jednej strony lęk przed sąsiadem ze Wschodu, który chciał nam odebrać niepodległość w 1920 roku, sprzymierzył się z Niemcami w 1939 roku, zamordował naszych oficerów w Katyniu, a ludność z kresów deportował w głąb swego terytorium. Z drugiej strony bliska wydawała się perspektywa ucieczki Niemców i zakończenia potwornej okupacji.
W pierwszych dniach po wybuchu walk w rękach powstańców znalazło się prawie całe Śródmieście, część Żoliborza, Woli, Mokotowa, Czerniakowa i Powiśla, fragmenty Ochoty, Sielec i Sadyby. Na terenach kontrolowanych przez powstańców natychmiast ujawniły się i podjęły działalność polskie władze administracyjne, istniejące w ramach Polskiego Państwa Podziemnego. Zabezpieczenie podstawowych potrzeb ludności powierzono komitetom domowym oraz rejonowym delegaturom Rządu. Ukazało się szereg zarządzeń i wytycznych o charakterze porządkowym, sanitarnym, przeciwpożarowym, kwaterunkowym. https://rakowiecka.jezuici.pl/pismo1/2006/08-09/18-2.htm
źródło: info własna, Internet
Pismo poświęcone życiu chrześcijańskiemu
\”SANKTUARIUM św. ANDRZEJA BOBOLI\”
SIERPIEŃ / WRZESIEŃ 2006 r.
www.polskieradio.pl oraz www.1944.pl
oprac. ops.pl angoc
Komentarze 68. rocznica Powstania Warszawskiego (0)
