Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji stało się faktem

Będzie ono jednak przysługiwało jedynie w/w osobom, które nie posiadają prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych albo suma tych świadczeń o charakterze innym niż jednorazowe, wraz z kwotą wypłacaną przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych, z wyłączeniem renty rodzinnej przyznanej w okolicznościach, o których mowa w art. 68 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 39, 730 i 752), zasiłku pielęgnacyjnego oraz innych dodatków i świadczeń wypłacanych wraz z tymi świadczeniami na podstawie odrębnych przepisów przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, nie przekracza kwoty 1600 zł miesięcznie. (Świadczenie nie będzie jednak przysługiwało osobie uprawnionej, która jest tymczasowo aresztowana lub odbywa karę pozbawienia wolności, z wyjątkiem osoby, która odbywa karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego).

Samo świadczenie będzie przysługiwało w wysokości nie wyższej niż 500 zł miesięcznie, przy czym łączna kwota świadczenia uzupełniającego i świadczeń (o których mowa w art. 2 ust. 2), nie może przekroczyć 1600 zł miesięcznie.

Świadczenie będzie przysługiwało od miesiąca, w którym zostały spełnione warunki wymagane do jego przyznania, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o to świadczenie. Wniosek należy złożyć odpowiednio do organu wypłacającego świadczenie emerytalno-rentowe albo rentę socjalną, a w przypadku pozostałych osób uprawnionych – do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Treść ustawy:
https://orka.sejm.gov.pl/proc8.nsf/ustawy/3603_u.htm

Źródło:
https://www.prezydent.pl/prawo/ustawy/podpisane/art,48,sierpien-2019-r.html

Komentarze Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji stało się faktem (2)

      2 + 1 = ?