Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji

Świadczenie będzie przysługiwało tym osobom, które nie posiadają prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, albo gdy suma tych świadczeń o charakterze innym niż jednorazowe, wraz z kwotą wypłacaną przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych, z wyłączeniem renty rodzinnej przyznanej w okolicznościach, o których mowa w art. 68 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 39, 730 i 752), zasiłku pielęgnacyjnego oraz innych dodatków i świadczeń wypłacanych wraz z tymi świadczeniami na podstawie odrębnych przepisów przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, nie przekracza kwoty 1600 zł miesięcznie.

Z tym, że świadczenie będzie przysługiwało w wysokości nie wyższej niż 500 zł miesięcznie, przy czym łączna kwota świadczenia uzupełniającego i świadczeń nie może przekroczyć 1600 zł miesięcznie.

Świadczenie nie będzie przysługiwało osobom, które są tymczasowo aresztowane lub odbywają karę pozbawienia wolności, z wyjątkiem tych osób, które odbywają karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.

Ustalenie prawa do w/w świadczenia będzie następowało na wniosek osoby uprawnionej, składany odpowiednio do organu wypłacającego świadczenie emerytalno-rentowe albo rentę socjalną, a w przypadku pozostałych osób uprawnionych – do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Przyznanie prawa do w/w świadczenia, odmowa prawa, zmiana jego wysokości oraz stwierdzenie ustania prawa do świadczenia uzupełniającego następuje w drodze decyzji.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2019.

Zapraszamy do zapoznania się z treścią ustawy po adresem:
https://dziennikustaw.gov.pl/du/2019/1622/1

Komentarze Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (1)

      2 + 2 = ?