Brak współpracy wnioskodawcy z pracownikiem pomocy społecznej – konsekwencje
Według Ustawy o pomocy społecznej celem pomocy społecznej jest umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, której nie są sami w stanie pokonać, za pomocą własnych uprawnień, zasobów i możliwości. Oznacza to, że osoba występująca o przyznanie pomocy społecznej powinna przede wszystkim z własnych dostępnych środków pokrywać wydatki związane ze swoim utrzymaniem. Ubiegający się o świadczenie z pomocy społecznej ma obowiązek współpracować z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej.
Pracownik socjalny dokonuje oceny sytuacji materialnej i osobistej osoby lub rodziny oraz opracowuje plan pomocy, natomiast osoba korzystająca ze świadczeń pomocy społecznej powinna stosować wskazówki pracownika socjalnego.
Pomoc społeczna nie powinna stanowić źródła dochodu, a jedynie chwilowe wsparcie dla osób najbardziej potrzebujących, nie powinna zastępować działań podejmowanych przez osoby
w przezwyciężaniu trudnej sytuacji życiowej, a tylko umożliwić im przezwyciężenie tej sytuacji i doprowadzić je do życiowego usamodzielnienia. Pomoc społeczna ma charakter uzupełniający. W myśl Ustawy o pomocy społecznej brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym może stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń z pomocy społecznej.
