Przedstawiciel dla osoby nieobecnej w postępowaniu administracyjnym
W sytuacji, gdy w postępowaniu administracyjnym konieczne jest zapewnienie właściwej reprezentacji stronie nieobecnej, przepis art. 34 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r. poz. 23), dalej cyt. jako k.p.a., zobowiązuje organ administracyjny do skorzystania z kognicji sądu, który dokona właściwego wyboru osoby kuratora. Przedmiotowy wniosek organ składa w sądzie rejonowym właściwym ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania osoby nieobecnej.
Kurator wyznaczony przez sąd na podstawie art. 184 § 1 k.r.o. do zastępowania strony w postępowaniu administracyjnym nie jest kuratorem prawa materialnego. Jest on kuratorem w danym postępowaniu, podobnie jak kurator procesowy z art. 143 k.p.c. O charakterze kuratora bowiem decyduje cel ustanowienia, nie zaś jego podstawa prawna (SN z dnia z dnia 9 lutego 1989 r. III CZP 117/88). Tym samym w miejsce strony wstępuje kurator, któremu to organ doręcza korespondencję zamiast stronie. Jednak w sprawach niecierpiących zwłoki organ administracji publicznej wyznacza dla osoby nieobecnej przedstawiciela uprawnionego do działania w postępowaniu do czasu wyznaczenia dla niej przedstawiciela przez sąd (art. 34 § 2 k.p.a.). Jednakże należy podzielić pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, który wskazał, że z poszanowania zasady szybkości postępowania administracyjnego w stosunku do jednej strony nie wynika uprawnienie organu do ograniczania czy pozbawiania innych stron udziału w postępowaniu.
Instytucja regulowana w § 2 art. 34 k.p.a. ma charakter wyjątkowy, każdy więc przypadek jej zastosowania musi znaleźć ścisłe i konkretne uzasadnienie. Co więcej, instytucja ta z założenia ma charakter tymczasowy; wyznaczony przedstawiciel może działać tylko do czasu wyznaczenia przedstawiciela przez sąd (II SA/Kr 1275/06 z dnia 29 października 2008r.).
